6 november. Gisteravond in Hotel Corendon Plaza overnacht en gegeten in de Skybar; verrassend goed! Vliegtuig in, overgestapt in Hongkong en redelijk brak aangekomen in Jakarta. Het hotel is prima, het keukenhoofd wil met ons op de foto en we besluiten na het opfrissen buiten ergens te gaan eten. Nou zijn we inmiddels wel wat gewend, dus na een kwartier schuiven we ergens aan waar veel mensen zitten en in- en uitlopen. Maud neemt witte rijst, met groentegerechten en Sacha witte rijst met kip. Dat gebeurt overigens niet zomaar, maar door veel wijzen en met assistentie van de lokale bevolking met deels Engels van hun kant en een heel klein beetje Bahasa van mij komt het voor elkaar. “Tidak Pedis” wordt veelvuldig door mij geroepen. Maud en Sacha spelen dus op safe ik besluit toch maar de Mie te nemen die enigszins rood gekleurd is en een dito ei. Na een minuut druipt het zweet van mijn voorhoofd af en de ijsthee met ijsblokjes biedt aangename verkoeling, en dat terwijl ik ijsthee niet te pruimen vind. We rekenen 40.000 roepie af en doen er bij die €2,40 10.000 roepie bij als tip en bedanken iedereen voor de hulp. Met gespeelde hese stem gaan we weer op pad. Onderweg nemen we een perfectie Icecoffe en Brownie en in de supermarkt slaan we jusd’orange en wat knabbelvoer in voor deze eerste avond. In het hotel staat een klein flesje Wodka in de koeling op ons te wachten voor onze traditionele Wodka-Jus. Ik doe de wodka in de papieren tas van de supermarkt, de fles bedenkt zich geen seconde, slaat en gat in de bodem van de tas en te pletter op de stenen vloer. We wortstelen wat met de aanbieders van internet op onze telefoons, Maud vind de oplossing en we kunnen elkaar in geval van nood bereiken. Naar bed, morgen on 6 uur ontbijt en op naar Sumatra!